480 L.
Выводзіш іерогліф супакою, натхнёна занатоўваеш, паўтараючы адны й тыя рухі пэндзлю на празрыстых сьценах сваёй турмы. «Мім», – тыцкаюць пальцамі мінакі; «Вычварэнец», – туруюць ім іншыя вязьні; «Паэт», – зачаравана выдыхаюць цнатліўкі. И они правы, они конечно правы... Бразгаюць ключы вартаўніка, што прыйшоў па сваю амністыю, хаця й ведае добра, што праз адчыненыя дзьверы ты ніколі ня выйдзеш.
|
|